Terug

Terwjl ik dit schrijf, voel ik tranen opkomen, maar ook dezelfde lichtheid als vorig jaar. Ik zie weer voor me hoe opgelucht ze was dat ze eindelijk, eindelijk van haar pijn af zou zijn. Dat ze die vele loodzware jaren, vol boosheid en verdriet over die pijn - wat die pijn ook weer verergerde - achter zich kon laten. Hoe op ze was. Rust zacht, lieve mama Vanavond brand ik een kaarsje voor je. 5/6